برایت دعا می کنم که ای کاش خدا از تو بگیرد

هر آنچه را که خدا را از تو می گیرد
 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

من چیستم؟
لبخند پر ملامت پاییزی غروب در جستجوی شب
که یک شبنم فتاده به چنگ شب حیات ، گمنام و بی نشان
در آرزوی سر زدن آفتاب مرگ

 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

چه امید بندم در این زندگانی
که در نا امیدی سر آمد جوانی
سرآمد جوانی و ما را نیامد
پیام وفایی از این زندگانی

 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * 

عشق تنها کار بی چرای عالم است ، چه ، آفرینش بدان پایان می گیرد

 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

آیا در این دنیا کسی هست بفهمد
که در این لحظه چه می کشم ؟ چه حالی دارم؟
چقدر زنده نبودن خوب است ، خوب خوب خوب

 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

هنگامی دستم را دراز کردم که دستی نبود
هنگامی لب به زمزمه گشودم که مخاطبی نداشتم
و هنگامی تشنه آتش شدم،
که در برابرم دریا بود و دربا و دریا …!

 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

از دیده به جاش اشک خون می آید
دل خون شده ، از دیده برون می آید
دل خون شد از این غصه که از قصه عشق
می دید که آهنگ جنون می آید

 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

حرف هایی هست برای نگفتن و ارزش عمیق هر کسی به اندازه ی حرف هایی است که برای نگفتن دارد

 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

چو کس با زبان دلم آشنا نیست
چه بهتر که از شکوه خاموش باشم
چو یاری مرا نیست همدرد ، بهتر
که از یاد یاران فراموش باشم

 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دلی که عشق ندارد و به عشق نیاز دارد،
آدمی را همواره در پی گم شده اش،
ملتهبانه به هر سو می کشاند

 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * 

مهربانی جاده ای است که هرچه پیش می روند ، خطرناک تر می گردد

 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

 دوست داشتن کسی که لایق دوست داشتن نیست

 اسراف محبت است

 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

مسئولیت زاده توانایی نیست ، زاده آگاهی است و زاده انسان بودن.

 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دلی که از بی کسی غمگین است ، هر کسی را می تواند تحمل کند.

 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ارزش عمیق هر کسی به اندازه حرفهایی است که برای نگفتن دارد.

  * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

.عشق به آزادی مرا همه عمر در خود گداخته است.

 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

.اگر پیاده هم شده است سفر کن ، در ماندن می پوسی.

 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

.خدا و انسان و عشق ، این است امانتی که بر دوش ما سنگینی می کند.

 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

قدرت نیازمند کسی است که در برابرش رام گردد.

 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

مرا کسی نساخت ، خدا ساخت . نه آنچنان که کسی می خواست ، که من کـــس نداشتم . کــتسم خدا بود ، کــس بی کسان.

 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

.هر کسی را نه بدان گونه که هست احساسش می کنند ، بدان گونه که احساسش می کنند ، هست.

 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

.استوار ماندن و زیر هر باری نرفتن ، دین من است.

 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

  سخنان کوتاه دکتر علی شریعتی

خدایا آتش مقدس شک را
آنچنان در من بیفروز
تا همه یقین هایی را
که در من نقش کرده اند بسوزد
وآنگاه از پی توداه ی این خاکستر
لبخند مهر او بر لبهای صبح یقین
شسته از هر غبار طلوع کند